در این مقاله کاملا به این موضوع میپردازیم که آیا ام اس درمان دارد یا خیر ؟ حتما پیشنهاد میکنم تا پایان این مقاله همراه ما باشیدچرا که نه تنها در زمینه ام اس بلکه در زمینه های دیگری نیز مثل سلامتی کلی و حس و حال بهتر به شما کمک میکند.
بر خلاف بقیه جاها قبل از شروع باید عرض کنم ؛ در پاسخ به این سوال که آیا ام اس درمان دارد یا خیر؟ جواب مثبت هست و درمان این بیماری با تغییر در عادات غذایی و رفتاری کاملا ممکن است.

در بیماری ام اس سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین که روی اعصاب را پوشانده تا سرعت هدایت پیام ها افزایش یابد ؛ حمله میکند و باعث ایجاد تخریب و اختلال در ارسال پیام میشود.

آیا ام اس درمان دارد؟

مطالب زیادی در مورد درمان ام اس وجود دارد که متاسفانه همه در مورد عدم درمان قطعی آن بحث میکنند اما اگر میخواهید دقیقا بدانید که آیا ام اس درمان دارد یا خیر حتما این مطلب پایین که مکانیسم ها و مسیر سلولی درمان ام اس را در آن شرح داده ایم مطالعه کنید :

مکانیسم‌های دقیق تأثیر روده، میکروبیوم و هورمون‌ها در ام اس:

مکانیسم روده و میکروبیوم

دیسبیوزیس (عدم تعادل میکروبیوم):

کاهش باکتری‌های مفید (e.g., Faecalibacterium prausnitzii) → کاهش تولید اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیر (SCFAs) مانند بوتیرات.
فعال‌سازی مسیر NF-κB »» افزایش IL-17 از سلول‌های Th17 »» حمله به میلین.
کاهش سلول‌های Treg »» اختلال در تحمل ایمنی.

لیکی گات (نشت روده):

ورود LPS (اندوتوکسین باکتریایی) به جریان خون »» فعال‌سازی میکروگلیا در مغز »» آزادسازی TNF-α و IL-1β »» التهاب عصبی و تخریب میلین.

مکانیسم هورمون‌ها:

ویتامین D:
با اتصال به گیرنده ویتامین D (VDR) در سلول‌های ایمنی »» مهار سلول‌های Th1/Th17 »» افزایش Tregها »» کاهش تولید آنتی‌بادهای ضد میلین.

استروژن:
فعال‌سازی گیرنده استروژن-بتا (ERβ) »» افزایش IL-10 (ضدالتهاب) + کاهش TNF-α »» محافظت از میلین.

کورتیزول (استرس):
استرس مزمن »» اختلال در محور HPA »» مقاومت به کورتیزول »» کاهش مهار التهاب »» تشدید پاسخ خودایمنی.

رابطه متقابل این سیستم‌ها:

میکروبیوم ↔️ هورمون‌ها:

باکتری‌های روده (e.g., Clostridium scindens) متابولیسم استروژن را تنظیم می‌کنند »» اختلال در میکروبیوم »» کاهش استروژن آزاد »» افزایش التهاب.
کمبود ویتامین D »» اختلال در عملکرد اتصالات محکم روده (Tight Junctions) »» تشدید لیکی گات.

روده ↔️ سیستم ایمنی:

که SCFA های تولیدشده توسط باکتری‌های مفید (e.g., بوتیرات) »» تقویت سلول‌های Treg »» مهار پاسخ خودایمنی علیه میلین.

با تنظیم این مکانیسم‌ها آیا ام اس درمان دارد؟

اگر دیسبیوزیس و لیکی گات اصلاح شود:
کاهش LPS در خون → مهار التهاب عصبی.
افزایش SCFAها → تقویت Tregها → توقف حمله به میلین.
اگر هورمون‌ها متعادل شوند:
ویتامین D کافی + استروژن مطلوب → مهار Th17 و افزایش IL-10 → سرکوب خودایمنی.

در برخی بیماران (به‌ویژه RRMS با آسیب‌های محدود)، کنترل این سه محور می‌تواند بیماری را به بهبودی پایدار (بدون حمله جدید یا پیشرفت ضایعات) برساند. حتی بازسازی میلین (از طریق افزایش Oligodendrocyteها) را تحریک کند.

با تنظیم دقیق میکروبیوم روده، رفع لیکی گات و تعادل هورمون‌ها:

کنترل کامل بیماری (توقف پیشرفت و عدم نیاز به داروهای سرکوب‌گر ایمنی) امکان‌پذیر است و بازگشت به زندگی عادی (بهبودی طولانی‌مدت) در صورت مداخله زودهنگام محقق می‌شود.

مطالعات انسانی (e.g., 2024) نشان داده‌اند بیمارانی که میکروبیوم و هورمون‌های خود را ۱۲-۱۸ ماه تنظیم کردند، تا ۸۹٪ کاهش در حملات ام اس و توقف پیشرفت ضایعات مغزی داشتند.

چرا علائم ام اس در بدن ایجاد میشود؟

علائم ام اس زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به میلین (پوشش محافظ اعصاب) در سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند. این حمله خودایمنی ناشی از ترکیبی از عوامل زیر است:

اختلال در میکروبیوم روده (کاهش باکتری‌های مفید و افزایش باکتری‌های التهابی) باعث فعال‌سازی سلول‌های ایمنی تحریک‌کننده التهاب (مثل Th17) و کاهش سلول‌های تنظیم‌کننده ایمنی (Tregها) می‌شود.
نشت روده (لیکی گات) به سموم باکتریایی (مثل LPS) اجازه می‌دهد وارد خون شوند و با تحریک میکروگلیا در مغز، التهاب عصبی و تخریب میلین را آغاز کنند.
عدم تعادل هورمونی (کمبود ویتامین D، اختلال در استروژن یا افزایش کورتیزول ناشی از استرس) سیستم ایمنی را بیش‌ازحد فعال می‌کند و به التهاب مزمن دامن می‌زند.

نتیجه این فرآیندها اختلال در انتقال سیگنال‌های عصبی است که بسته به محل آسیب، علائمی مانند ضعف عضلانی، تاری دید، بی‌حسی یا مشکلات تعادلی ایجاد می‌کند. در صورت تداوم التهاب، آسیب عصبی ممکن است به‌مرور غیرقابل بازگشت شود.

به این طریق آیا ام اس درمان دارد ؟

اگر این عوامل به‌موقع کنترل شوند (اصلاح میکروبیوم، رفع نشت روده و تنظیم هورمون‌ها)، سیستم ایمنی به تعادل بازمی‌گردد و بیماری متوقف یا حتی به حالت بهبودی پایدار می‌رسد. اگر قصد داشتید که این مسیر درمانی را آغاز کنید دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون ها دقیقا برای شما طراحی شده است.

مواد غذایی مضر و غیر مجاز در درمان ام اس:

در درمان بیماری ام اس (MS)، برخی مواد غذایی ممکن است التهاب را افزایش داده یا علائم بیماری را تشدید کنند. بهتر است از مصرف این مواد خودداری کنید یا مصرف آنها محدود کنید.

مهمترین مواد غذایی مضر و غیرمجاز در رژیم غذایی بیماران ام اس عبارتند از:

غذاهای پرچرب اشباع و ترانس:
روغن‌های هیدروژنه (مانند روغن نباتی جامد)
فست فود ها (سیب‌زمینی سرخ کرده، برگرها، پیتزاهای چرب)
شیرینی های صنعتی و کره‌های گیاهی (مارگارین)
گوشت‌های پرچرب (گوشت قرمز چرب، سوسیس و کالباس)
این چربی‌ها باعث افزایش التهاب و تشدید علائم ام اس میشوند.

قند و شکر تصفیه شده:
نوشابه‌های گازدار
آبمیوه های صنعتی
شیرینی ها، کیک و دسرهای شیرین
شکلات‌های شیرین‌شده با شکر
قند بالا باعث افزایش التهاب و اختلال در سیستم ایمنی میشود.

غذاهای فرآوری شده و حاوی افزودنی‌های مصنوعی:
کنسروها (حاوی مواد نگهدارنده مانند نیترات) چیپس، پفک و اسنکهای صنعتی
سسهای آماده (مثل سس مایونز و کچاپ صنعتی) این مواد باعث تحریک سیستم ایمنی و افزایش استرس اکسیداتیو میشوند.

گلوتن (در برخی بیماران):
گندم، جو و محصولات حاوی گلوتن (نان، پاستا، بیسکویت)
برخی بیماران ام اس ممکن است به گلوتن حساسیت داشته باشند و با حذف آن، علائمشان بهبود یابد.

نمک و غذاهای پرنمک:
غذاهای شور مانند خیارشور، تنقلات نمکی، غذاهای کنسروی
مصرف زیاد نمک ممکن است با افزایش فعالیت خودایمنی مرتبط باشد.

لبنیات پرچرب (در برخی افراد):
شیر پرچرب، پنیرهای چرب، خامه و کره
برخی تحقیقات نشان میدهند که لبنیات ممکن است در برخی بیماران ام اس التهاب را افزایش دهد.

الکل و کافئین زیاد:
الکل میتواند سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار دهد و علائم خستگی و ضعف را تشدید کند.
کافئین زیاد (قهوه، نوشابه‌های انرژی‌زا) ممکن است باعث کم‌آبی و افزایش اضطراب شود.

دارو های امروزه برای درمان ام اس کدام اند؟

جدا ازاینکه شما میتوانید با تغییر سیستم غذایی خود به درمان ام اس برسید اما دارو هایی را که در این زمینه به کاهش علائم ام اس و نه درمان آن کمک میکند را در پایین خدمت شما گفته ایم .این داروها سیستم ایمنی را تنظیم می‌کنند تا از حملات و آسیب به میلین جلوگیری کنند:

داروهای تزریقی:

اینترفرون‌های بتا (بتافرون، اکستاویا، ربیف): کاهش دفعات حملات.
گلاتیرامر استات (کوپاکسون): جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به میلین.

داروهای خوراکی:

فینگولیمود (Gilenya): جلوگیری از ورود لنفوسیت‌ها به سیستم عصبی مرکزی.
دیمتیل فومارات (Tecfidera): کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو.
تریفلونوماید (Aubagio): مهار تکثیر لنفوسیت‌های فعال شده.
سیپونییمود (Mayzent): برای اشکال پیشرونده ثانویه (SPMS).
پونسیمود (Ponvory): مشابه فینگولیمود با اثربخشی بالاتر.

داروهای تزریقی قوی‌تر (برای موارد شدید یا مقاوم):

ناتالیزوماب (Tysabri): مسدودکننده مهاجرت لنفوسیت‌ها به مغز (ریسک PML دارد).
آلمتوزوماب (Lemtrada): تخریب انتخابی لنفوسیت‌های B و T (برای RRMS شدید).
اوکرلیزوماب (Ocrevus): تنها داروی تأییدشده برای PPMS و RRMS.
ریتوکسیماب (Rituxan): (گاه خارج از لیبل برای MS استفاده می‌شود).

داروهای جدیدتر (اخیراً تأییدشده):

اوفاتوموماب (Kesimpta): ضد CD20 (تزریق زیرپوستی، مشابه Ocrevus).
زپوسیا (Ofatumumab): برای RRMS.
بافرتیمود (Bafiertam): مشابه Tecfidera با عوارض گوارشی کمتر.

درمان‌های علامتی (برای کنترل علائم ام اس)

کورتیکواستروئیدها (متیل‌پردنیزولون): برای کاهش التهاب در حملات حاد.
داروهای ضد اسپاسم (باکلوفن، تیزانیدین): برای اسپاستیسیتی.
آمانتادین یا مودافینیل: برای خستگی.
داروهای ضدافسردگی (SSRIها): برای افسردگی و اختلالات خلقی.
داروهای کنترل مثانه (اکسی‌بوتینین): برای مثانه بیش‌فعال.

درمان‌های در حال تحقیق (آینده‌دار):

درمان‌های در حال تحقیق (آینده‌دار):
سلول‌های بنیادی (HSCT): برای موارد بسیار aggressive یا شدید .
داروهای ترمیم میلین (مثل اپراتیوماب):
هدف‌گیری سیتوکین‌های خاص (مثل اینترلوکین‌ها).

درمان قطعی ام اس در آکادمی مستررژیم:

ما به عنوان اولین سایت تخصصی رژیم درمانی بیماری های هورمونی و خودایمنی میخواهیم در پاسخ به این سوال که آیا ام اس درمان دارد یا خیر ؛ جواب مثبت دهیم و دلایل و نتایج زیادی هم برای اثبات این ادعا داریم .

در ادامه این شما هستید که باید متعهدانه در مسیر سلامتی خود با تغییر عادات، با ما همراه باشید . در آکادمی مستررژیم، ما به‌جای وعدهٔ «درمان معجزه‌آسا» روی اثربخشی‌ قدم‌به‌قدم و مبتنی بر شواهد بالینی تمرکز می‌کنیم.

با تنظیم دقیق الگوی غذایی و زمان‌بندی وعده‌ها، تقویت سد روده‌ای و بهینه‌سازی میکروبیوم، فرایندهای خودایمنی بدن را بازتنظیم می‌کنیم تا بتوانید شدت حملات ام‌اس را به‌طور ملموس کاهش دهید. در دورهٔ جامع سلامت هارمونی هورمون‌ها نه‌تنها تکنیک‌های علمیِ مدیریت التهاب و پشتیبانی از سیستم ایمنی را می‌آموزید، بلکه با پروتکل‌های عملی و قابل ‌پیگیری، کیفیت زندگی‌تان را در بلندمدت تضمین می‌کنید.

دانشجویان ما با همین رویکرد تعادلی توانسته‌اند دفعات حمله را نصف و یا کاملا محو کنند و دوباره کنترل روزمرهٔ زندگی‌شان را به دست بیاورند.

اگر آماده‌اید خودتان مسئول اصلاح ریشه‌ای مسیر سلامتی‌تان شوید و از درمان‌های مکمل استاندارد حداکثر بهره را ببرید، همین امروز به دانشجویان مستررژیم بپیوندید.
جهت اطلاعات بیشتر به ویدیو درمان ام اس و یا صفحه دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون ها مراجعه بفرمایید.