با سلام خدمت همه دوستان در سایت مستر دایت ؛ در این مقاله قصد داریم که در مورد درمان بیش فعالی صحبت کنیم.
یک مشکلی که امروزه بسیاری از افراد جامعه را درگیر کرده و در واقع یک هشدار برای انسان‌ها قبل از شروع یک بیماری شدیدتر است.
مانند سایر توضیحات دیگر در سایت، در قسمت درمان بیش فعالی نیز ، نیاز است که ابتدا توضیحاتی در مورد علل ایجاد آن و علائم آن بدانیم که بتوانیم با قطع علل ایجاد کننده ، پیشروی آن را گرفته و با تنظیمات هورمونی دیگر عوارض ایجاد شده آن را جبران کنیم.
قبل از شروع لازم به ذکر است که اگر سوالی ، پیشنهادی و یا تجربه‌ای در این زمینه داشتید در قسمت کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید و برای درک بهتر موضوع حتماً توصیه می‌کنیم ویدیوی مربوط به این مقاله را مشاهده بفرمایید.
بیشفعالی وضعیتی است که با حرکت بیش از حد، تکانشگری و دشواری در حفظ توجه مشخص می‌شود. این وضعیت اغلب با اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) مرتبط است، اما می‌تواند نشانه‌ای از سایر شرایط روانی یا جسمی نیز باشد.
بیشفعالی اغلب با تفاوت‌هایی در ساختار و عملکرد مغز مرتبط است. به عنوان مثال، افراد مبتلا به ADHD ممکن است عدم تعادل در انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و نوراپینفرین داشته باشند که برای تنظیم توجه و رفتار حیاتی هستند.
یکی از مهمترین علل در ایجاد بیش فعالی همین تغییراتی است که در تنظیم ، ترشح و تاثیر نوروترنسمیترها یا انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین، سروتونین و نوراپینفرین رخ می‌دهد و این تغییرات اغلب به دنبال مواد غذایی و رفتارهای نامناسب امروزه در بدن ایجاد می‌شود.
در درمان بیش فعالی مهمترین کار تغییر در رفتار و سیستم غذایی است که در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد.
علائم بیش فعالی کدام اند؟
اختلالات بیشفعالی، مانند اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD)، دارای طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها هستند. این علائم می‌توانند بین افراد متفاوت باشند و به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: ۱. علائم عدم توجه و ۲. علائم بیشفعالی-تکانشگری .
علائم عدم توجه:
مدت توجه کوتاه: دشواری در حفظ توجه در وظایف یا فعالیت‌های بازی.
حواس‌پرتی آسان: به راحتی از تمرکز خارج شدن و توسط محرک‌های غیرمرتبط منحرف شدن.
فراموشکاری: اغلب فراموش کردن فعالیت‌های روزانه، گم کردن وسایل لازم برای وظایف و بی‌نظمی.
علائم بیشفعالی – تکانشگری:
حرکت بیش از حد: بی‌قراری مداوم، تکان خوردن یا ناتوانی در نشستن.
تکانشگری: قطع کردن صحبت دیگران، دشواری در انتظار برای نوبت و عمل بدون فکر.
صحبت بیش از حد: صحبت کردن بیش از حد و دشواری در انجام فعالیت‌ها به صورت آرام.
علائم اضافی در بزرگسالان:
دشواری در تمرکز در کار: چالش در حفظ تمرکز بر وظایف و به خاطر سپردن اطلاعات مهم.
بی‌قراری: احساس بی‌قراری یا اضطراب که اغلب منجر به اضطراب یا افسردگی می‌شود.
علل ایجاد بیش فعالی در افراد:
بیشفعالی می‌تواند به دلایل مختلفی، هم ژنتیکی و هم محیطی، ایجاد شود. درک درست علل ایجاد کننده بیش فعالی کلید اصلی درمان بیش فعالی است بنابراین حتماً به نکات پایین دقت بفرمایید.در اینجا برخی از شایع‌ترین علل آورده شده است:
عوامل ژنتیکی:
اختلال نقص توجه و بیشفعالی یکی از علل اصلی بیشفعالی است. این اختلال دارای یک مؤلفه ژنتیکی قوی است، به این معنی که می‌تواند در خانواده‌ها به ارث برسد.
دقت داشته باشیم که بیش فعالی یکی از بیماری‌هاییست که در گذشته بسیار کمیاب بوده و وجود نداشته است اما با تغییراتی که در ژنتیک در این مدت کوتاه رخ داده است که آن هم به دلیل تغییرات غذایی و رفتاری امروزی است این مشکل بسیار بیشتر از گذشته شده است.
ذکر این نکته حائز اهمیت است که تغییرات ژنتیکی می‌تواند در دو نسل یعنی ۶۰ سال رخ دهد.
عوامل محیطی:
قرار گرفتن در معرض مواد در دوران بارداری: قرار گرفتن در معرض الکل،سرب، تنباکو ،مصرف غذاهای به شدت تصفیه شده و مواد التهاب آور در دوران بارداری می‌تواند خطر بیشفعالی در کودکان را افزایش دهد.
آسیب مغزی: آسیب‌های مغزی، به ویژه آن‌هایی که لوب پیشانی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، می‌توانند منجر به رفتارهای بیش‌فعال شوند.
این موضوع به تخریب سد خونی مغزی باز می‌گردد ، سدی که مانع ترکیب بسیاری از عوامل موجود در خون با فضای داخل مغز می‌شود. این اختلال به دنبال تخریب دیواره روده و یا نشتی روده و التهابات ثانویه و مشکلات ایمنی رخ می‌دهد که جهت درمان بیش فعالی حتماً باید به این موضوع دقت داشته باشیم که متاسفانه همین عامل گریبان‌گیر بالای ۶۰ تا ۷۰ درصد افراد جامعه است..
( درباره علت ایجاد نشتی روده و بیماری‌های خودایمنی در مقالات دیگر و ویدیو مربوط به این مقاله توضیحات مفصلی داده شده)
مقالات در این مورد : ⇓
شرایط پزشکی:
پرکاری تیروئید:
تیروئید پرکار می‌تواند به دلیل افزایش متابولیسم و سطح انرژی، علائم بیشفعالی ایجاد کند.
اختلالات سیستم عصبی مرکزی:
اختلالاتی که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهند نیز می‌توانند به رفتارهای بیش‌فعال کمک کنند.
عوامل روان‌شناختی:
اختلالات عاطفی:
شرایطی مانند اضطراب و افسردگی گاهی می‌توانند به صورت بیشفعالی ظاهر شوند.
مصرف مواد:
داروهای محرک:
استفاده از داروهای محرک مانند کوکائین یا متامفتامین (شیشه و دارو های لاغری غیر مجاز)می‌تواند رفتارهای بیش‌فعال ایجاد کند.
درک علت اصلی بیشفعالی برای درمان بیش فعالی بسیار مهم است. البته در دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون‌ها کاملاً به این مورد توجه شده و راهکارهای درمان بیش فعالی و ADHD در رژیم غذایی ارائه شده گنجانده شده است.
دارو های امروزه برای درمان بیش فعالی:
اختلالات بیشفعالی، مانند اختلال نقص توجه/بیشفعالی (ADHD)، معمولاً با انواع مختلفی از داروها درمان بیش فعالی به صورت موقتی و علامتی اتفاق می افتد.
این داروها به طور کلی به دو دسته محرک‌ها و غیرمحرک‌ها تقسیم می‌شوند.
محرک‌ها:
محرک‌ها رایج‌ترین داروهای تجویز شده برای ADHD هستند.
این داروها با افزایش سطح برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز کار می‌کنند که به بهبود توجه و تمرکز کمک می‌کند و رفتارهای بیش‌فعال و تکانشی را کاهش می‌دهد. محرک‌های رایج شامل موارد زیر هستند:
- متیل‌فنیدات (مانند
- ریتالین، کنسرتا)
- آمفتامین‌ها (مانند آدرال،
- ویوانس)
- دکس‌متیل‌فنیدات (مانند فوکالین)
- دکستروآمفتامین (مانند دکسدرین)
غیرمحرک‌ها:
داروهای غیرمحرک نیز برای درمان ADHD استفاده می‌شوند، به ویژه در مواردی که محرک‌ها مؤثر نیستند یا عوارض جانبی نامطلوبی دارند.
این داروها معمولاً زمان بیشتری برای شروع اثرگذاری نیاز دارند اما می‌توانند بسیار مؤثر باشند. غیرمحرک‌های رایج شامل موارد زیر هستند:
- آتوموکستین (استراترا)
- گوانفاسین (اینتونیف)
- کلونیدین (کاپوی)
- بوپروپیون (ولبوترین)
ضدافسردگی‌ها:
برخی از ضدافسردگی‌ها نیز می‌توانند برای مدیریت علائم ADHD تجویز شوند، به ویژه اگر بیمار دارای شرایط همزمان مانند افسردگی یا اضطراب باشد. این داروها شامل موارد زیر هستند:
- بوپروپیون (ولبوترین)
- ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای (مانند نورتریپتیلین)
داروهای دیگر:
در برخی موارد، داروهای دیگر ممکن است به صورت خارج از برچسب برای کمک به مدیریت علائم استفاده شوند. این داروها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- مودافینیل (پروویجیل)
- ضدروان‌پریشی‌ها (در موارد شدید)
هر دارو مجموعه‌ای از عوارض جانبی و مزایای خاص خود را دارد و همان گونه که توضیح داده شد این داروها اغلب با افزایش مقدار نوروترنسمیترها و یا جلوگیری از بازجذب این نوترنسمیترها در فضای سیناپسی می‌تواند منجر به تحریک شدن بیشتر گیرنده‌های مربوطه در مغز بشود.
اما همانطور که در قسمت علل بیماری برای شما توضیح داده شد برای درمان بیش فعالی لازم است که ابتدا علت زمینه‌ای را رفع کنیم و پس از آن اجازه دهیم که مغز به درستی مانند گذشته کار خود را انجام دهد و به جای افزایش محرک‌ها و یا نوترنسمیترها به دنبال افزایش گیرنده‌ها باشد که با مقدار کمترِ ترشح محرک‌ها گیرنده‌های بیشتری تحریک شوند.
جدای از این موارد ورود مواد التهابی از سد خونی مغزی عامل به وجود آمدن این اختلال‌ها می‌تواند باشد که برای درمان بیش فعالی ؛ راهکار ، ترمیم دیواره‌ها و جلوگیری از ورود آنهاست نه استفاده از داروهای خارجی با توجه به عوارض متعددی که دارند، از جمله وابستگی.
غذاهای نامناسب در روند درمان بیش فعالی:
برای افرادی که دارای اختلالات بیشفعالی مانند ADHD هستند، برخی از غذاها می‌توانند علائم را تشدید کنند و مانع درمان بیش فعالی شوند. در اینجا برخی از انواع غذاهایی که به طور کلی نامناسب در نظر گرفته می‌شوند آورده شده است:
غذاهایی که باید اجتناب شوند:
غذاهای شیرین:
مصرف زیاد شکر می‌تواند منجر به افزایش و کاهش ناگهانی سطح انرژی شود که ممکن است بیشفعالی و عدم توجه را تشدید کند. البته نه تنها شکر بلکه هر ماده غذایی یکی مزه شیرین داشته باشد ی‌تواند یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار در ایجاد بیش فعالی چه در کودکان و چه در بزرگسالان باشد.
کربوهیدرات‌های ساده:
غذاهایی مانند نان سفید، شیرینی‌ها و سایر کربوهیدرات‌های تصفیه شده می‌توانند باعث تغییرات سریع در سطح قند خون شوند که ممکن است بیشفعالی را افزایش دهند.
چربی‌های ناسالم:
رژیم‌های غذایی با چربی‌های اشباع و ترانس ممکن است با افزایش علائم عدم توجه مرتبط باشند.
کافئین:
در حالی که کافئین می‌تواند گاهی به تمرکز کمک کند، می‌تواند اضطراب و بی‌قراری را نیز افزایش دهد که ممکن است بیشفعالی را بدتر کند.
افزودنی‌های مصنوعی:
برخی مطالعات نشان می‌دهند که رنگ‌ها، طعم‌دهنده‌ها و نگهدارنده‌های مصنوعی می‌توانند در افراد حساس باعث بیشفعالی شوند.
شربت ذرت با فروکتوز بالا:
این شیرین‌کننده که در بسیاری از نوشابه‌ها و غذاهای فرآوری شده یافت می‌شود، می‌تواند منجر به افزایش سریع سطح قند خون شود.
غذاهایی که باید محدود شوند:
غذاهای فرآوری شده:
این غذاها اغلب حاوی ترکیبی از چربی‌های ناسالم، شکر و افزودنی‌ها هستند.
فست فود:
معمولاً دارای چربی‌های ناسالم و کربوهیدرات‌های ساده است.
توصیه آکادمی مستررژیم در درمان بیش فعالی:
یکی از مهمترین علل ایجاد کننده بیش فعالی و adhd مصرف فروکتوز هست. که اولین قدم در درمان بیش فعالی به عقیده ما حذف این ماده غذایی است. فروکتوز روهی از کربوهیدرات‌ها هستند که طعم شیرین دارند و در واقع هر ماده غذایی طبیعی که طعم شیرین داشته باشد قطعاً دارای مقدار زیادی فروکتوز است.
متاسفانه امروزه در بسیاری از مواد غذایی ما ین ماده وجود دارد و مخصوصاً فرزندان ما در معرض این‌ها قرار دارند.
کاری که فروکتوز در بدن انجام می‌دهد به این صورت است که با تحریکاتی که در مغز انجام می‌دهد و مراکز پاداش و لذت را با افزایش دوپامین تحریک می‌کند و این امر مدت زیادی تکرار می‌شود می‌تواند بسیاری از گیرنده‌های مغزی ما را از بین ببرد و نورون‌ها را نابود کند.
جدای از این مسائل فروکوز از طریق دیگری نیز می‌تواند عاملی برای ایجاد بیشفعالی باشد و آن هم از طریق از بین بردن لایه موکوسی دیواره روده است.
بنابراین پیشنهاد ما برای قدم اول این است که حتماً مواد غذایی شیرین را از سبد غذایی خود کنار بگذارید و یا حداقل مقدار مصرف آن را بسیار کم کنید.
اما اگر قصد دارید که به صورت تخصصی این مورد را از ریشه حل کنید به بازسازی دیواری روده بپردازید و میکروبیوم روده را تقویت کنید و به صورت کاملاً ریشه‌ای برای درمان بیش فعالی قدم بردارید حتما توصیه می‌کنیم از دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون‌ها استفاده کنید.
دقت داشته باشید که دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون‌ها برای افراد بالای ۱۸ سال می‌باشد و اگر قصد درمان بیش فعالی را در کودکان خود دارید مهمترین کار در این مرحله حذف مواد غذایی شیرین و یا حداقل کم کردن آنهاست.